Her sabah uyandığımızda aslında bir günlük savaşa uyanırız.. Dünden kalan yarım planlarımız, yaralarımız, zaferlerimiz ile yeni mücadelelere kalkarız..Günün üstesinden nasıl geliriz diye kafamızda maket çıkartırken, kader melekleri de o güne ait yeni projlerinin düğmesine basmış olurlar..
İster sevdiğimiz işte çalışıyor olalım, ister sade bir hayatımız olsun, belli hedeflerimiz vardır. Başlanması gereken işler, bitmesi gereken işler... Tüm bunları başarmaya çalışırken bir de canımızı sıkan insanlarla, daha açık olmak gerekirse; düşüncesiz insanlarla yapılan savaş, olayın boyutunu daha da zorlaştırır....Burda belli alışkanlıklar, siyasi görüşler, etik yapı, kültürel birikim ve sosyal yaşam sayesinde dünyayı algılamamızdan bağımsız olarak düşüncesiz insanlarla uğraşmayı kast ediyorum..Şimdi buraya kadar okuyup da, “ yo hayır, ben insanlarla her zaman iyi geçinirim.İnsanların hepsini seviyorum, anlaşırım, geçinmesi kolay bir insanım, içim sevgi doludur” diyen karaktersiz poliyanna torunları, lütfen yazımı okumaya devam etmeyin...Sizin gibi kaypak insanlara zaten gün için de yeterince katlanıyoruz. Sahte maskelerinizi, yazımı okurken beyhuda eskitmeyin....
Ben bu düşüncesiz insanlarla savaşta elimden geldiğince, sinirlenmeden, öfkeme hakim olarak ve asla asla saygı sınırlarını (düşünce ifade etme boyutunda bile) aşmadan sürdürmeye çalışırım. Karşımdakinin bir insan olduğu birinci sebeptir tüm frenlerime basmam için.. “Ben onların ağzının payını veririm, hayatta altta kalmam “ diyenler olursa da yazacaklarım hoşlarına gitmeyecekleri için dilerlerse onlarda yazımı okumayı burda kesebilirler..
Haksızlık karşısında en iyi cevap “susmaktır” değil, yaptığım..sadece öfkem geçene kadar beklemek....ve bu bekleme anında...hücrelerim bile tektek yıpranırken, beklemenin ne zor olduğunu sabırlı olanlar bilir...Sorgularken içimizi, bunu nasıl yaptı..., diye..bir çok aldatmaca yollar da çıkar karşımıza, sokak adı: “sen de ona aynısı yap” diye geçen. Ama, en kötü yanı..,bilirsin ki, böyle insanların canını yakmak çok kolay değildir...böyle insanların canını yakma uğruna, geçirdiğin tüm savaşlardan sonra bile gözün gibi baktığın kalbinin sana kalan iyi yanlarına zarar vermeye değmez...Çünkü, onlar için değişmen, onların silahlarıyla cevap vermen, sadece seni onlar gibi yapar....onlar gibi olarak mı kazanmak istiyorsun ..??..
(kazanmak denirse buna....)
Hey siz , kalbimi kıran düşüncesiz insanlar !...sizi görüyorum, ama KABUL etmiyorum hayatımda.. Size, bilgim ve görgümün yettiği kadar saygılı davranıyorum, ama SEVMİYORUM sizi.. İç Denizimde Hala Yaşayan Balığımın dediği gibi, denizimi ikiye bölüyorum, altt ve üst diye....Sizler, üst denizimde yüzeyinde yüzüyorsunuz...Bana istediğinizi yapabilirsiniz..., sizler gibi olmayacağım.
Denizimin altı, ben ve içine aldığım benim gibiler için yeterince büyük ve deriz zaten.......