...

Yolda çok uzun zamandır görmediğiniz bir arkadaşınıza rastladığınızda genel de sizin de gününüz çok mutlu - huzurlu geçerli mi...tabii bu, gördüğümüz arkadaşın geçmişte bize ne izler bıraktığı ile de orantılı bi durumdur ama.... : )
Eski arkadaşları gördüğümüzde, bir an..sanki şimdi..şu an ki “ben” bi anda durur....geçmişteki olaylar...geçmişteki insanlardan konu açılır ya...şimdisini bilmezsin çünkü arkadaşının, o da senin....
Muhtemelen o seni hala sabırlı sanıyordur...ya da hala romantik...ya da hala yemek yapmayı bilmeyen...ve sen de onun şu anki karakterini..değişen huylarını bilmeden sorular sorarsın...İnsanlar temelde değişmez prensibinden farklı birşey anlatmak istediğim..kim 10 sene önceki kendiyle aynı kalmıştır ki..insan kendini geliştirmeye, mecburdur.Tabii ki bu gelişme sırasında hayatın önümüze koyduğu sınavlarda bazı yanlarımızda kayboluyor...Hatta hiç değişmesini istemediğimiz yanları...ama, seçemezsiniz işte...
Bazen de..bir ortamda planlı ya da plansız...eskiden beri görmediğiniz bir arkadaşınız ile son dönemde arkadaşınız olmuş biriyle aynı ortamda bulunursunuz..Size de olur mu bilmem böyle anlarda tuaf bi arada kalma yaşarım...sanki eski simla ile yeni simla arasında çok uçurum varmış gibi....hangisinin yanında “gerçek” simla’yım diye düşünürüm..bu anlık his, cevabını hemen de verir...aslında ikisi de benimdir işte !! : )
.......