Gerçeklerle ne kadar yaşayabiliyoruz….neyi ne kadar kabul ettiğimizi sanıyoruz…unutmakla kabullendiğimiz sanmak…kabullendiğimizi düşündüklerimizle hatırlamasını tercih ettiklerimizi cımbızla seçer gibi hafızamı atarken…nasıl hayatımızın gerçeklerini kabul ediyoruz…

bu güne özel midir bilmiyorum bu soru ama, sabahtan beri hayat bana bu soruyu sordurdu …hem de güzel bir bahar gününde…serin ama güneşli havada…sabahtan başlayan bu iç sorum…akşam üstü son damla ile devam ederken …,içim katıldı resmen…

Kurallarım ve ben…. (sana bir şey olmaz…) …

Hani..sıkıldık diyoruz..bunaldık…vs..sonra bir şey oluyor..akıyor hayat yine..güzel gülümsüyorsun..hatta dilinde bi türkü de oluyor…zıplayarak yürüyor ruhun…sonra “pııt” bişi oluyor…kızıyorsun…neden enerjimi alıyorsun diyorsun …
Karşındakine de soruyorsun aslında….dolaylı da olsa…

Kabullendiklerimiz aslında ne kadar kabul ettiklerimiz…gerçeklerin üzerini krema ile süsleyip görmezden mi geliyoruz ya da gözümüze güzel görünmesini mi sağlıyoruz… sonra birisi kremasını bozduğunda tadımız kaçıyor….bu mudur …bu kadar basit mi kurduğumuz kule….efsanevi Babil kulesi gibi…yüksek görkemli kulemiz…tanrıların kızdırılması gibi birileri kızdırıp bizi…sözüm ona kabul ettiğimiz gerçeğimizi ise tekrar ve tekrar duyduğumuz….aynı Babil kulesindeki işçilerin bir lanetle ayrı dillere bölünmesi gibi, içimdeki her duyguma yabancı kalıyorum….

(güçlü göründüğüm için mi incinmediğimi düşünüyorsun…hep..! )

Ben kimsenin gerçeklerini karışmam…neyi ne kadar kabul ettiği ile ilgilenmem…kendi edindiğim dersi başkalarıyla paylaşırken başkası niye cesur değil, yüzleşemiyor gerçekleriyle demem…diyen olursa da gülümserim…..

Kötülük olmasa iyliğin anlamını bilmezdi insanoğlu..o zaman şeytan aslında bize en yüce bilgiyi öğretendir…dün akşam okuuğum kitapta bundan bahsediyordu…. Yeni yazımın konusu bu olucaktı…

Ama…..,

Gerçekleri ancak yüzümüze çarptıklarında sinirlenmediğimiz zaman kabul etmiş oluruz…..ama yıllar yıllar geçse bile…nihayetinde oh sinirlenmiyorum artık o lafa dediğimde bile…ancak kuytu bir yerde herkesten gizli ağlamadığımda artık, işte o zaman Büyümüş olucağım..….
…………