26 Mayıs 2010 Çarşamba



ben ayrılıklara gıcığım galiba..ne kadar gıcığımm, tabii ki herkes kadar..ama farkındayım, abarttığım anlar oluyor...Birinden ayrılırken...birini yolcu ederken..hatta nefretle o kişiden kaçarken bile o " ayrılık" fikri beni yoruyor...göğsümü sıkıştırıyor..nefes alamayacak gibi oluyorum...

buraya kadar bi derece normal...

peki, ya eşyalardan ayrılma krizim...eskiyen telefonumu değiştirememe, yeni
cüzdan alırken eski cüzdanımın sürekli bana sitemle baktığını düşünme...en sevdiğim kurşun kalemimi son kez kalemtraş ile açarken onla yazdığımız satırları bir kez daha aklımdan geçirme....o an içime çöken hüzün...
bunlar normal mi sizce ?

eşyanın varlığına saygı ile özetlenebilir mi, içimdeki o "son" anı yaşarken çektiğim sancı..?...
..................

Peki ya, 5 yıldır izlediğim dizi LOST biterken.....sanki her biriyle içimde ayrı ayrı vedalaşmam... Hepsinin yüzüne tek tek bakıp veda etmem....bir daha hayatımda Jack'in,Kate'in olmayacağını bilerek gözlerimin dolmasına engel olamamam...
5 yıldır uzaktan akrabalarım gibi dertlerine korkularına tanıklık ederken,hayat ve kader ile ilgili bir sürü şey düşündürtten o kişilerle vedalaşma bile, o geceme farklı bir ayrılık tadı vermesi normal mi....

(ve biliyorum...ordaki insanlar gerçekte yoklar...rol yapıyorlar...peki, kendi hayatımızdaki insanlar ne kadar gerçek ?.. hangi anları rol değil...hangi anları yazılmış bir senaryo gibi oynamıyorlar..??!..ya da biz ?)

ve ben de kabul ediyorum; dizinin sonu saçma ve anlamsız bittiğini....belki gerçek hayatta da bazı ayrılmalarımız böyleydi...içimizdeki hiçbir soruya cevap bulunamayan bir son konuşma ile..yuvarlak laflarla...geçen bir bitişti..Şu anınızda mutlu olsanız bile, o kişi ile yapılan o son kavgayı, o son duyduğunuz ve ipleri koparan lafı, ayrılmanıza sebep olan kişi/ olay her ne ise işte.....hiç.., ne kadar saçmaymış meğer demediniz mi....?? ..o kadar şey paylaştıktan sonra...tüm büyülü anları yaşadıktan sonra...böyle mi biter dediğiniz...?....isyan ettiğiniz..malesef ki olmuştur.

...ki, o da şanslıysanız, kimisi bu en zor olan "son bölümü" bile yapmadan bitirir...

Hiç yorum yok: