Bazen kendimizi bir kar tanesi gibi hissederiz..sahipsiz...sürüklenerek yere doğru düşen..böyle birşey olabilir mi......bu kadar yanlız ve sürüklenerek düşebilir miyim..eserek, sağa sola...istediğin yere bile düşemeyen....etrafında senin gibi uçuşan komşu karlarla beraber....onlara kırık bir gülümseme ile fısıldarım.." Üzülme bak ben de sürükleniyorum...düşüyorumm..." diyerek...umutsuzca umut veririm.......

Umutsuzca umut alırızz aynı zamanda.....mümkün olanları bilir yürek aslında....mümkün olmayanlara karşı direniriz....sorun burda başlıyor...

Süremiz var.....hisset bunu....

Süremiz var....gelip geçerken kar kardeşlerle, en büyük bilgiyi yere taşıyoruz....birazdan yok olucak olsak da....

Daha çok sevebilirdik....içini sızlatan bu bilgi...

Neden........neden...........

Tarihin bir yerinde senin aynını yaşamış o'nu arıyorum....

Hala anlamadığım cevaplar var....kendime sorduğum sorular sonunda....

Rüzgara göre yere düşüyorumm....artık umrumda değil nereye düşeceğim....yere inerken her kar sonunu bilir...




Emre'nin benim için hazırladığı müzik cd'sinde, 1. Parçayı dinlerken içimden geçenler...
-..saol Emre...!!!