“....gördüm ..gördüm...görrdüm..
Büyük düşler gördüm...”
(mor ve ötesi...)

Milattan önce 605 - 562 yıllarında yaşamış Babil krallarından Nebukatnezar’ı ne zaman bir yerde okusam, yüzümü tatlı bi tebessüm sarıyor...sanki uğurum gibi...sanki onu görmüşüm...tanımışım...sanki uzun zamandır haber alamadığım bir dostum gibi geliyor...

Hani eşinin hatırına Babil’de o ünlü asma bahçelerini inşa ettirdiği söylenen kişi...aşkı ile dünyayı güzelleştirmeye çalışanlardandı belki.. : ) Döneminde ayrıca imparatorluğunun sınırları Suriye’den Mısır’a kadar büyüyor...

Bir sabah uyanıyor....ve gördüğü düşü hatırlayamıyor...ne gördüyse artık..aklına gelmiyor..
( ama demek ki o düşün ona yansıyan mutluluğu içinde kalmış !!) Gördüğü düşü hatırlamak için krallığını....hizmetkarlarını...parasını pulunu... bırakıp yollara düşüyor..ve sade bi insan gibi düşünü arıyor.....

.............düşünü arıyor....

Hatta saraydaki soylu üyelerden bazıları, Nebukatnezar’ın aklını kaçırdığını bile düşünüyorlar...ee, kolay mı..kaç kişi “büyük düşler” görebilir ki....demek ki, zamanın her döneminde toplum kurallarını uymayanlar...kalbinin sesine gidenler...dünyevi işleri önemsemeyenler hep..ama hep biraz “meczup” bakılmış...

.....Nebukatnezar umrunda olmuyor....o sadece “ düşünü arıyor..”

Sizin en “büyük düşünüz “ neydi....peşinden gidebildiniz mi...yoksa bahaneleri her dönem mi tazelediniz...içinize yutturdunuz mu peki ? : )

İnsan, bi kere büyük bi düş görünce...gerçekleşmese bile düşü, düş kurma gücünden dolayı belki, kendini çok vasat’lara karşı dirayetli buluyor...sanki dünyanın en güzel rengini keşfetmiş de, olmasa bile o renk, diğer renkleri de hoşgörüyle kabulleniyor...sanki gördüğü düşü artık hiçbirşeyle mukayese edemeyeceğinden tüm oranlamalar eşitleniyor...sanki düşü gerçekleşmese bile düşüne küsemediğinden herşeyle barışık yaşaması gerektiğini anlıyor...sanki gücense düşüne, ruhunun en güzel hazinesini kaybedeceğini sanıyor....(ne olursa olsun, insan büyük düş’üne asla küsemez, düşler kanunundan..! )

Sahi, sizin en son ne zaman büyük düşünüz vardı...?....peşinden gidemediğimiz düşlere, bir anlık hevestir, geçer...diyenlere kaç kere koruyabildiğiniz düşünüzü...ya da siz içinizde nasıl ayırt ettiniz düş ile heves’i.....

Büyük düşler göremeyenler, gerçeği ne kadar kavradıklarını sanıyorlar acaba, merak ederim bazen......bilmezler tabii gerçek bırakır bazen bizi ama, düşler asla..! Benim tarih arkadaşım Nebukatnezar gibi düşümün peşinden koşamasam da....şu şarkıyı gururla söyleyebilenlerdenim...”gördüm...gördüm..gördüm...büyük düşler gördüm...!....”


..............